Δεν είχα έμπνευση για τίποτα, ούτε και χρόνο. Ο καιρός ήταν άθλιος και με κατέθλιβε. Καθόμουν μέρες ολόκληρες φτιάχνοντας το πρωτοχρονιάτικο puzzle και χασομερώντας στο Facebook. Κάποια στιγμή είδα ένα post του Ξωτικού, ένα απόσπασμα από την ταινία του Disney, Mary Poppins. Δεν είχα δει ποτέ αυτή την ταινία, η μάλλον όχι την Disney εκδοχή της. Έβαλα το βιντεάκι να παίζει και περίμενα. Είδα μια κυρία να παριστάνει την Mary Poppins κάνοντας μαγικά κόλπα. Ομολογώ, δεν με συγκίνησε. Αλλά εγώ δεν είμαι και ο πλέον αντικειμενικός κριτής. Έψαξα αμέσως στο YouTube την σοβιετική ταινία, εκείνη που την δείχνανε μια στα τόσα χρόνια στην τηλεόραση, και δεδομένου ότι τα DVD δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα, ήταν σχεδόν γιορτή για τα παιδιά.

Η ταινία γυρίστηκε το 83' αν δεν κάνω λάθος. Ένα από τα πολλά ξένα παραμύθια που προβλήθηκαν από παλιές τηλεοράσεις σε όλα τα σαλονάκια της χώρας. Δεν πρέπει να υπάρχει παιδί της ηλικίας μας που δεν έχει δει τη Κοκκινοσκουφίτσα, τον Μπουρατίνο (Ρώσικο παραμύθι, remake του Πινόκιο) και ένα σωρό ακόμα καταπληκτικές ταινίες για παιδιά. Πολλές φορές βασίζονταν σε ξένα παραμύθια όμως πάντα υπήρχαν στοιχεία που δεν υπάρχουν στα πρωτότυπα. Όταν κάποια στιγμή διάβασα την Mary Poppins δυσκολεύτηκα να αναγνωρίσω το έργο.

Αλλά το καλύτερο κομμάτι, νομίζω, ήταν η μουσική. Υπήρχαν μερικοί συνθέτες που γράφανε αποκλειστικά για παιδικές ταινίες και τα τραγούδια ήταν πραγματικά αριστουργήματα. Συγκεκριμένα, στην Mary Poppins του Mosfilm, πολλά κομμάτια έχουν έναν έντονο τζαζ χαρακτήρα, και το όλο σκηνικό έχει λίγο από musical. Και ο συνθέτης είναι ο Maxim Dunaevsky, άνθρωπος που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής του σοβιετικού κινηματογράφου.

Όσο για τους χαρακτήρες: η Mary Poppins του Disney μου δίνει την εντύπωση απλής γκουβερνάντας που κάνει και μερικά μαγικά. Ενώ στη συγκεκριμένη ταινία είναι μια περίεργη κυρία, αυστηρή αλλά και γλυκιά, μοντέρνα και παραδοσιακή ταυτόχρονα, με τα μαγικά της και τον τρόπο να μαγεύει τους γύρω της. Η Lady Perfection, όπως την αποκαλούν (Η μεροληψία στο full, το ξέρω :P)

Αλλά ο αγαπημένος μου χαρακτήρας, νομίζω, είναι ο Mister Hey (Robertson). Έχω την αίσθηση ότι οι δημιουργοί της ταινίας εμπνεύστηκαν από τον Lennon. Γυαλιά, μαλλί, κιθάρα, χίπικο στυλάκι και ανεξάρτητη προσωπικότητα. Τυπικός Μοσχοβίτης φοιτητής εκείνης της εποχής. Φαντάζομαι έχει κάποιο κρυφό νόημα η παρουσία του στην ταινία. Τώρα που το σκέφτομαι, δεν είμαι καν σίγουρη ότι στο αρχικό παραμύθι υπάρχει αυτός ο χαρακτήρας.

Anyways, συνιστώ ανεπιφύλακτα να το δείτε, μιας και στο Youtube υπάρχει πλέων και με αγγλικούς υπότιτλους. Η μετάφραση μερικές φορές δεν είναι 100% σωστή, ειδικά στα τραγούδια, αλλά και πάλι είναι αρκετά καλή.

Εδώ είναι το link για το πρώτο μέρος

Και αυτά είναι τα δυο αγαπημένα τραγούδια:

Жил да был брадобрей

Ветер Перемен - Wind of change

Αααα, και μερικά άκυρα στην ταίνια, είναι η παρουσία πχ. στερεοφωνικού ή αυτοκινήτου με αριστερό τιμόνι. Αλλά, who cares, εδώ οι άνθρωποι πετάνε και τα σκυλιά μιλάνε, το τιμόνι θα μας πειράξει?! ;)