Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2008

H αγάπη είναι υπέρβαση. Υπερβαίνεις τον κόσμο γύρω σου, το χρόνο που κυλά, τον εαυτό σου τον ίδιο. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα έκανες ταξίδι στο όνειρο… Κι’ εγώ ζω για να ταξιδεύω...

Το κάθε τι είναι μοναδικό, τίποτα δε συμβαίνει περισσότερο από μια φορά σε μια ζωή. Η σωματική ευχαρίστηση πού σού χάρισε ένας συγκεκριμένος άντρας μια συγκεκριμένη στιγμή, το υπέροχο φαγητό πού έφαγες μια συγκεκριμένη μέρα. Κανένα από τα δύο δε θα τα ξανασυναντήσεις. Τίποτα δεν επαναλαμβάνεται, & το κάθε τι είναι απαράμιλλο...

Ξόδεψε ο,τι έχεις για την ομορφιά, αγόρασέ την και μην υπολογίσεις ποτέ το κόστος. Για μια ώρα από το αγνό τραγούδισμα της ειρήνης μέτρα πολλά χρόνια διαμάχης που έχεις χάσει και για μια ανάσα έκστασης δώσε ο,τι έχεις υπάρξει η θα μπορούσες ποτέ να είσαι...

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008

Να που πέρασαν και αυτές οι γιορτές... Και τώρα επιστροφή στην πραγματικότητα... Η πρώτη μέρα στο γραφείο... Τηλέφωνα, προσφορές, τρεχάματα... Όλα όπως τα είχα αφήσει... Κοιτάζω την τελευταία σελίδα της ατζέντας 2007, μήπως έχω αφήσει κάτι και διαβάζω το παρακάτω υπέροχο απόσπασμα...

"Ο χρόνος επηρεάζει με πολλούς τρόπους τον άνθρωπο,
αλλά φοβάται μόνο ένα πράγμα.
Δεν τολμάει ν'αγγίξει την αγάπη που είναι απλή κι αληθινή.
Την κάνει ν'ανθίζει περισσότερο, όχι λιγότερο......."

Prem Rawat